ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ - ΕΝΑ ΟΡΑΜΑ
Δρ. Κατερίνα. Ι. Καρούσου
Η Κατερίνα Καρούσου είναι εικαστικός και διδάκτορας του Planetary Collegium του Πανεπιστημίου του Plymouth. Κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Middlesex και πτυχίο από την Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών. Διατέλεσε Διευθύντρια και Ακαδημαϊκός Σύμβουλος του ελληνικού κόμβου διδακτορικών και μεταδιδακτορικών σπουδών του Planetary Collegium του Πανεπιστημίου Plymouth -The I-Node (2012-2016). Από το 2004 έως το 2015 εργάστηκε στο Εργαστήριο της Νωπογραφίας και Φορητών Εικόνων όπου και διαμόρφωσε την ψηφιακή βιβλιοθήκη του εργαστηρίου. Κατά την διάρκεια των ετών 1994-2003 υπήρξε Διευθύντρια και ιδρυτικό στέλεχος του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Ελλάδος. Έχει λάβει μέρος σε πολλά παγκόσμια συνέδρια ((ISEA, Aber, Dimea, Consciousness Reframes Series κλπ.). Μελέτες της έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά (Metaverse Creativity, Technoetic Arts κλπ.). Η Καρούσου είναι κριτής στα επιστημονικά περιοδικά Leonardo Art Journal -MIT Press και Technoetic Arts Journal – Intellect Ltd. Έχει συμμετάσχει σε πολλές διεθνείς εκθέσεις (Αθήνα, Αγγλία, Νέα Υόρκη, Ιαπωνία, Φρανκφούρτη, Μοντενέγκρο, Κούβα κλπ.). Το 2020 ίδρυσε τον οργανισμό της Αρχειοθήκης Καρούσου που στοχεύει στην προηγμένη έρευνα των συνδυαστικών τεχνών και στις εναλλακτικές εικαστικές πρακτικές του μνημειακού πολιτιστικού αποθέματος.
I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy.
Γιάννης Καρούσος (1937-2013)
Ο Γιάννης Καρούσος, εργάστηκε για την ανανέωση της βυζαντινής μνημειακής ζωγραφικής, εστιάζοντας σε τοιχογραφίες μεγάλης κλίμακας σε Ορθόδοξες Χριστιανικές Εκκλησίες. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητή τον Γιάννη Μόραλη και Βυζαντινή Τέχνη με τον Φώτη Κοντόγλου και τον πατέρα του Διονύση Καρούσο. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του πήρε την υποτροφία της Ιταλικής Κυβέρνησης (1956) και του Art Institute of Chicago (1961). Ο Γιάννης Καρούσος έχει παρουσιάσει σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε Αθήνα, Παρίσι, Σικάγο, Νέα Υόρκη και Μόσχα. Το μνημειακό του έργο τέχνης περιλαμβάνει πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες. Τα δύο μεγάλα έργα του, ο Άγιος Παντελεήμονας της Αθήνας και ο Άγιος Ανδρέας της Πάτρας, τον χαρακτήρισαν ως πρωτοπόρο της μεταβυζαντινής τέχνης. Του ανατέθηκε η ζωγραφική στο μνημείο του Αγίου Θεοδώρου στο Παλατινό Λόφο στη Ρώμη. Στα έργα του περιλαμβάνονται επίσης, ο Ι. Ναός του Αγίου Αλεξάνδρου και της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Φάληρο., η Μονή Πετράκη, ο Ι. Ναός της Αγίας Τριάδας στον Κεραμεικό, του Αγίου Ιωάννη οδού Βουλιαγμένης, όπως και ο Ι. Ναός του Αγ. Διονύσιου στη Ζάκυνθο κ.ά. Για το εξαίρετο έργο του, στοχευμένο στην ανανέωση της Βυζαντινής τέχνης, του απονεμήθηκε ο χρυσός σταυρός του Αποστόλου Παύλου από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Διονύσης Καρούσος (1903 - 1984)
Ένας από τους τελευταίους Έλληνες ναζαρινούς ζωγράφους ήταν ο Διονύσης Καρούσος. Μεταξύ 1930 - 1936 σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητές τον Δ. Μπισκινή και τον Σ. Βικάτο. Το έργο του ήταν μια τελευταία προσέγγιση στη θρησκευτική ζωγραφική των Ναζαρηνών (προ-Ραφαηλιτών) στην Ελλάδα, επηρεασμένη από τον γερμανικό ρομαντισμό, των τελών του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα, όπως το έργο του Julius Schnorr von Carolsfeld.
Τα έργα του βρίσκονται στη Μητρόπολη Αθηνών, στον Ι. Ναό της Χρυσοσπηλιώτισσας, στον Ι. Ναό Αγίου Γεωργίου Καρύτση, στον Ι. Ναό Αγίου Νικολάου της Λεωφόρου Αμαλίας στην Αθήνα, στον Ι. Ναό Αγίου Θωμά στην Κυψέλη, στον Ι. Ναό Αγίου Αντωνίου Πατησίων και σε πολλούς άλλους. Ο Διονύσης τιμήθηκε από την Ένωση Ελλήνων Συγγραφέων για τη συμβολή του στην τέχνη. Επίσης διακρίθηκε σε πολλές Πανελλήνιες Εκθέσεις, για τις τοπιογραφίες του, κατά την διάρκεια της τρίτης φάσης του θεσμού αυτού στην Ελλάδα (1948-1975) που αποτελούσε το κατεξοχήν μεταπολεμικό εικαστικό γεγονός.
